-
1 odróżnić się
-
2 odróżnić się
1. відрізнитися;2. відзначитися -
3 odróżnić
odróżniać się (I) sich unterscheiden, sich abheben (durch A);odróżniać się od siebie sich voneinander unterscheiden -
4 odróżni|ć
pf — odróżni|ać impf Ⅰ vt 1. (dostrzec różnicę) to distinguish, to differentiate- odróżniać złe od dobrego to distinguish (the difference) between good and evil- odróżnić oryginał od falsyfikatu to distinguish the original from the forgery- on nie odróżnia kolorów he’s colour-blind- bardzo trudno odróżnić, który ptak jest samiczką, a który samczykiem it’s very hard to tell which bird is male and which is female2. (rozpoznać) to distinguish- w ciemnościach nie mógł odróżnić marki samochodu he couldn’t distinguish the make of the car in the dark3. (stanowić różnicę) to distinguish, to differentiate- jaśniejsza skóra odróżniała go wyraźnie od rówieśników his pale complexion clearly distinguished him from his peersⅡ odróżnić się — odróżniać się (wyróżniać się) to differ- nie odróżniali się niczym od nas nothing distinguished them from usThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odróżni|ć
-
5 odróżniać
impf ⇒ odróżnić* * *( rozpoznawać) to distinguish; ( wyróżniać) to differentiate, to discriminate* * *ipf.odróżnić pf. -ij1. (= rozróżniać) distinguish, differentiate; nie odróżniać kolorów be color-blind; odróżniać złe od dobrego distinguish the bad from the good.2. (= rozpoznawać) recognize, discriminate.3. (= odróżniać się) differentiate (od kogoś/czegoś from sb/sth).ipf.odróżnić się pf. be different, be distinct (od kogoś/czegoś from sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odróżniać
-
6 odgranicz|yć
pf — odgranicz|ać pf Ⅰ vt 1. (stanowić granicę) to divide (off), to separate- rzeka odgraniczała jedną część wsi od drugiej the river divided the village into two parts- nitki autostrady odgraniczone pasem zieleni the lanes of a motorway separated by a central reserve2. przen. (rozróżnić) to differentiate, to separate- odgraniczać dobro od zła to differentiate between good and evil- odgraniczyć istotne problemy od mniej ważnych to separate the crucial issues from the less important onesⅡ odgraniczyć się — odgraniczać się książk. 1. (odróżnić się) to differ, to separate- głowa boa dusiciela wyraźnie odgranicza się od reszty ciała the head of the boa constrictor differs distinctly from the rest of its body2. (oddzielić) to fence in- odgraniczył się płotem he fenced in his property3. przen. (odizolować się) to isolate oneself, to shut (oneself) off (od kogoś from sb)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odgranicz|yć
-
7 відзначитися
widznaczytysjaдієсл. -
8 tell
[tɛl] 1. pt, pp told, vt2. vito tell sth from sth — odróżniać (odróżnić perf) coś od czegoś
to tell on — ( affect) odbijać się (odbić się perf) na +loc
to tell sb to do sth — kazać (kazać perf) komuś coś zrobić
to tell sb of/about sth — ( inform) mówić (powiedzieć perf) komuś o czymś; ( at length) opowiadać (opowiedzieć perf) komuś o czymś
I couldn't tell what they were thinking — nie miałem pojęcia, co myślą
can you tell me the time? — czy może mi Pan/Pani powiedzieć, która (jest) godzina?
(I) tell you what … — wiesz co, …
Phrasal Verbs:- tell off- tell on* * *[tel]1) (to inform or give information to (a person) about (something): He told the whole story to John; He told John about it.) powiedzieć2) (to order or command; to suggest or warn: I told him to go away.) kazać3) (to say or express in words: to tell lies / the truth / a story.) mówić, opowiadać4) (to distinguish; to see (a difference); to know or decide: Can you tell the difference between them?; I can't tell one from the other; You can tell if the meat is cooked by/from the colour.) zauważyć, odróżnić5) (to give away a secret: You mustn't tell or we'll get into trouble.) wygadać6) (to be effective; to be seen to give (good) results: Good teaching will always tell.) sprawdzać się•- teller- telling
- tellingly
- telltale
- I told you so
- tell off
- tell on
- tell tales
- tell the time
- there's no telling
- you never can tell -
9 wyodrębni|ć
pf — wyodrębni|ać impf Ⅰ vt 1. (wskazać jako odrębne) to distinguish, to isolate [element, składnik]- wyodrębnić najważniejsze/decydujące czynniki to isolate the most important/decisive factors- w dziejach miasta można wyodrębnić dwa okresy there are two distinct periods in the town’s history- nasz profesor/socjologia wyodrębnia kilka typów rodziny our professor/sociology distinguishes several family types2. (wyróżnić) [osoba] to single [sb/sth] out, to single out; [cecha, właściwość, wygląd] to mark [sb/sth] out, to mark out; (odróżnić) to distinguish- wyodrębnić pewne grupy społeczne/zjawiska jako typowe to single out certain social groups/phenomena as being typical- wyodrębnić graficznie fragment tekstu/niektóre wyrazy to highlight a passage in a text/some words- zwroty obcojęzyczne wyodrębniono kursywą foreign phrases have been italicized3. (wyizolować) to isolate [substancję, pierwiastek, składnik] Ⅱ wyodrębnić się — wyodrębniać się 1. (powstać) to come into one’s own, to emerge- wyodrębniła się nowa warstwa społeczna a new social stratum has emerged2. (być odmiennym) to stand out; (być widocznym) to be prominent- nie wyodrębniał się niczym wśród kolegów there was nothing to distinguish him from his friendsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyodrębni|ć
-
10 distinguish
[dɪs'tɪŋgwɪʃ]vtto distinguish between — rozróżniać (rozróżnić perf) pomiędzy +instr
to distinguish o.s. — ( in battle etc) odznaczać się (odznaczyć się perf)
* * *[di'stiŋɡwiʃ]1) ((often with from) to mark as different: What distinguishes this café from all the others?) wyróżniać2) (to identify or make out: He could just distinguish the figure of a man running away.) rozpoznać, dostrzegać3) ((sometimes with between) to recognize a difference: I can't distinguish (between) the two types - they both look the same to me.) rozróżnić4) (to make (oneself) noticed through one's achievements: He distinguished himself at school by winning a prize in every subject.) wyróżniać się•- distinguished -
11 wyróżni|ć
pf — wyróżni|ać impf Ⅰ vt 1. (faworyzować) to favour GB, to favor US 2. (odróżnić) to single [sb/sth] out, to single out, to set [sb] apart, to set apart- cechy wyróżniające distinctive features3. (nagrodzić) to reward, to award Ⅱ wyróżnić się — wyróżniać się to stand out (spośród kogoś/czegoś from a. against sb/sth)- wyróżniający się uczeń an above-average pupilThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyróżni|ć
-
12 zgo|da
Ⅰ f sgt 1. (harmonia) harmony; concord książk.- zgoda małżeńska/między małżonkami marital harmony/harmony between husband and wife- w zgodzie z czymś książk. (z przepisami) in accordance with sth, in conformity with sth; (z tradycją) in keeping with sth, in line with sth- w zgodzie z zaleceniami in accordance a. conformity a. concurrence with the recommendations- w zgodzie z panującymi trendami, nowe auto jest większe in keeping with the current trends, the new car is bigger- w zgodzie ze sobą a. z własnym sumieniem książk. according to one’s conscience, as one’s conscience dictates- być w zgodzie z własnym sumieniem to be at peace with one’s conscience- chcąc być w zgodzie z własnym sumieniem, nie mogłem zostawić jej samej in all conscience I couldn’t leave her alone- żyć w zgodzie z naturą to live in harmony a. at one with nature- żyć w zgodzie z sąsiadami to live in harmony a. peaceably with one’s neighbours2. (pojednanie, porozumienie) reconciliation- wyciągnąć rękę na zgodę to extend a. offer one’s hand in reconciliation- podać sobie ręce na zgodę to shake hands in agreement- pogodzili się i podali sobie ręce na zgodę they shook hands and made up3. (zgodność opinii) agreement, consensus- panuje powszechna zgoda co do tego, że… there is general agreement a. consensus that…4. (przyzwolenie) assent, consent (na coś to sth); approval (na coś for sth); (oficjalne zezwolenie) permission (na coś for sth)- dać komuś zgodę to give one’s okay to sb pot.- dojść do zgody to reach agreement a. accord- masz moją zgodę you have my approval a. permission- mieć zgodę kogoś na zrobienie czegoś to have sb’s leave a. approval to do sth- poprosić kogoś o zgodę (na zrobienie czegoś) to ask sb’s permission a. leave (to do sth)- skinąć głową na znak zgody to nod (one’s head) in agreement, to nod (one’s) assent- wyrazić zgodę to give one’s assent- wyrazić zgodę na coś to agree a. consent to sth, to approve of sth- zapytać kogoś o zgodę to ask sb’s permission- nie pytając o czyjąś zgodę without sb’s consent a. permission- ożenił się bez zgody/za zgodą rodziców he got married without/with his parents’ consent a. approval- za obopólną zgodą by mutual consent a. agreement- za zgodą autora with the author’s consent- milczenie oznacza zgodę silence implies consent5. Jęz. concord- związek zgody agreementⅡ inter. 1. (wyraża przyzwolenie, aprobatę) all right, OK, very well- „dam ci za to pięćdziesiąt złotych” – „zgoda!” ‘I’ll give you fifty zlotys for it’ – ‘done! a. it’s a deal! a. you’re on!’- „zgoda?” – „zgoda!” ‘(is that) agreed?’ – ‘agreed!’- „zgoda, spotkamy się o drugiej” ‘OK a. righto GB pot., I’ll see you at two’2. (wyraża zastrzeżenie) granted!- zgoda, nie jestem ekspertem, ale potrafię odróżnić trąbkę od saksofonu granted, I am not an expert, but I can tell a trumpet from a saxophone3. (wyraża pojednanie) zgoda! podajmy sobie ręce OK, let’s shake on it; let’s shake hands and make up a. be friends■ zgoda buduje, niezgoda rujnuje przysł. united we stand, divided we fallThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgo|da
-
13 odróżniać
odróżniać się (I) sich unterscheiden, sich abheben (durch A);odróżniać się od siebie sich voneinander unterscheiden -
14 unterscheiden
unterscheiden * [ʊntɐ'ʃaɪdən]I. vtetw von etw \unterscheiden odróżniać [ perf odróżnić] coś od czegośII. vizwischen verschiedenen Dingen \unterscheiden rozróżniać [ perf rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczamiIII. vrsich von jdm/etw [durch etw] \unterscheiden ( dat) różnić się od kogoś/czegoś [czymś] -
15 indistinguishable
[ɪndɪs'tɪŋgwɪʃəbl]adj* * *[indi'stiŋɡwiʃəbl](not able to be seen as different or separate: This copy is indistinguishable from the original; The twins are almost indistinguishable.) nie do rozróżnienia -
16 niepraw|da
Ⅰ f sgt untruth, falsehood- mówić nieprawdę to tell a lie a. an untruth- to nieprawda, że nie ma innego wyjścia it’s untrue a. not true (that) there’s no other way out- to okazało się nieprawdą it turned out to be untrue- odróżnić prawdę od nieprawdy to tell a. distinguish truth from falsehood- mieszać prawdę z nieprawdą to mix truth and falsehood- prawda czy nieprawda? true or false?Ⅱ inter. 1. (sprzeciw) it’s a. that’s not true! 2. (w pytaniach) mam rację, nieprawda? I am right, aren’t I? Ⅲ nieprawdaż inter. książk. nie zrobisz tego, nieprawdaż? you won’t do that, will you?- są małżeństwem od roku, nieprawdaż? they’ve been married for a year, haven’t they?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niepraw|da
-
17 plew|a
f zw. pl chaff U- nabrać się na plewy to be taken in- oddzielić a. odróżnić a. odsiać ziarno od plew książk. to separate a. sort the wheat from the chaffThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plew|a
См. также в других словарях:
odróżnić — dk VIa, odróżnićnię, odróżnićnisz, odróżnićnij, odróżnićnił, odróżnićniony odróżniać ndk I, odróżnićam, odróżnićasz, odróżnićają, odróżnićaj, odróżnićał, odróżnićany 1. «dostrzec różnicę między kimś a kimś lub czymś a czymś, zaznaczyć tę różnicę» … Słownik języka polskiego
odróżniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odróżniaćam, odróżniaća, odróżniaćają, odróżniaćany {{/stl 8}}– odróżnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odróżniaćnię, odróżniaćni, odróżniaćnij, odróżniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyróżnić — dk VIa, wyróżnićnię, wyróżnićnisz, wyróżnićnij, wyróżnićnił, wyróżnićniony wyróżniać ndk I, wyróżnićam, wyróżnićasz, wyróżnićają, wyróżnićaj, wyróżnićał, wyróżnićany 1. «dać komuś, czemuś pierwszeństwo, zwrócić na kogoś, na coś szczególną uwagę,… … Słownik języka polskiego
wczesny — wcześni, wcześniejszy 1. «o porach dnia, roku, życia, o okresach, epokach itp.: będący u swego początku, zaczynający się, początkowy; pochodzący z początków jakiegoś okresu» Wczesny ranek, świt. Wczesne popołudnie. Wczesne stadium, wczesna faza… … Słownik języka polskiego
plewa — Brać, wziąć, złapać kogoś na plewy zob. lep 1. Odróżnić, odsiać, oddzielić ziarno od plewy (od plew) zob. ziarno. Złapać się na plewy zob. złapać się … Słownik frazeologiczny
pora — 1. Nie w porę «w niewłaściwej chwili, w nieodpowiednim momencie»: Ja wiem, że przyszłam nie w porę, ale wybaczcie mi. S. I. Witkiewicz, Dramaty. (...) mówiła powstrzymując się od śmiechu i udając, że się oburza na taką zalotność nie w porę. M.… … Słownik frazeologiczny
odróżnienie — n I rzecz. od odróżnić. w odróżnieniu «w przeciwieństwie, inaczej niż» W odróżnieniu od innych zachowywała się prowokująco … Słownik języka polskiego
barwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. barwawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość ciała fizycznego odbierana wzrokowo, zmieniająca się w zależności od oświetlenia; kolor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Barwy ciepłe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
